Neden Hep Ben?

Prof. Dr. Doğan Şahin: İnsan acı çekmiş olduğu bir ilişki biçimini tekrarlama eğilimi gösterdiği gibi, bu ilişkideki rolleri tersine çevirerek de tekrarlayabilen enteresan bir yaratıktır.

“Neden hep ben? Neden hep aynı şeyler? Kişiler ve durumlar değişiyor ama hep aynı hikayeyi neden yaşıyorum?”

Bazen roller değişir, bazen de kişiler… Ancak hikaye hep aynı döngünün içinde döner durur… Sanki hiç sonu gelmeyen bir labirent gibi…

Zihin, kendi işini kolaylaştırmak için her gün gördüğü ve yaşadığı olayları sabit kalıplar içinde eritir. Bu kalıplara şema denir. Bu şemalar sayesinde anılar gruplanır, kodlanır ve anlam kazanır. Yaş ilerledikçe de zihin “Bu bana faydalı mı?” diye bakmaz, “Bu benim şemalarımla uyumlu mu?” diye düşünür. Eğer uyumluysa bilindik bir süreç onu bekliyordur çünkü, yabancı değildir, tanıdıktır.

Örneğin; alkol kullanan bir ebeveyne sahip olan ve çocukluğunda duygusal istismara maruz kalmış birisinin alkol kullanma alışkanlığı olan ve mesafeli, zorba, değer verdiğini hissettirmeyen partnerler bulma ihtimali yüksektir.

Tam da bu noktada partnerin onu bulmadığına, bu kişinin partneri bulduğuna dikkat çekmek gerekmektedir. Kişi bu davranış örüntüsünün farkına varıp üzerine çalışmadıkça bu örüntünün değişmesi çok zordur.

Bir Macar atasözünün de dediği gibi; Sen değiştiğinde talihin de değişir!